Gedenken.....

Ik heb vanavond naar de herdenkingceremonie van MJ zitten kijken.... Ik moet zeggen, het deed me meer dan ik had verwacht. Natuurlijk heeft de dood van mijn eigen vader, 26 juni... de dag na MJ's dood, er heel erg veel mee te maken.

Ik zit midden in de verwerking van zijn overlijden. De manier hoe mijn vader met de hele situatie is omgegaan kan ik alleen maar zeer respecteren. Feit blijft wel dat ik mijn vader ben verloren, de belangrijkste man in mijn leven. Hij heeft mij de dingen geleerd die ik nu weer doorgeef aan mijn eigen kinderen... Ik geef er weliswaar mijn eigen draai aan, hij blijft degene die mij het heeft meegegeven.

Tijdens de crematie van mijn vader heb ik gesproken... iets wat mij uiteindelijk is meegevallen en ik ben blij dat ik heb het kunnen doen.
Ik heb, gelukkig, mijn gevoel ten aanzien van mijn vader uit kunnen spreken waarbij ik hoop dat ik de mensen die erbij zijn geweest een idee heb kunnen geven wat mijn vader voor mij heeft betekend.

Vanavond heb ik goed geluisterd naar wat de mensen te vertellen hadden, er zaten erg indrukwekkende bij... Wat mij het meest is bijgebleven is toch de voordracht van Al Sharpton, de dominee. Onderaan deze post staat daarom het fragment waar ik op doel. Hij bedankt MJ voor alles wat hij is geweest en heeft gedaan.

Ik wil hetzelfde nog éénmaal zeggen, maar dan tegen mijn eigen vader:

"Pap, bedankt voor alles!"